Acaba Çin resmi olarak yaptıklarını umursuyor mu ?

Acaba Çin resmi olarak yaptıklarını umursuyor mu ?  Etiketi kontrol ederek buna cevap veremezsiniz; eğer Çin'in ticari sahtekarlığı ortadan kaldırma konusundaki taahhüdü ülkenin yazılı kanunlarına göre değerlendirilseydi , Çin hükümeti de yasak işler yapma konusunda dünyanın herhangi bir yerindeki bir hükümet gibi katı bakacaktı. Son birkaç yılda ülke DVD , CD ve giyim eşyalarının yasal olmayan taklitçiliği konusunda sıkı tedbirler alınmasıyla ilgili büyük bir gösteri yaptı. Gazeteler ve televizyonların  gece haber programları düzenli olarak, kitlesel taklit operasyonlarına yapılan devlet baskınlarını konu ediyorlardı.

Çeşitli yerlerde yüzbinlerce DVD ve kopyalama makineleri, bir depo dolusu CD, kamyonlar dolusu  marka taklit çanta ele geçirildi. Bir kuşak önce Çin'in fikri mülkiyeti koruma konusunda fiilen hiçbir yasası olmadığı ve kopyalama ve ödünç alma ile ilgili uzun bir kültürel tarihi olduğu düşünülürse , taklitçilere yapılan baskınlar, hükümetin kendi kanunlarını uygulama arzusunun etkileyici sinyalleri olarak addedilebilir.

Sonuç olarak , akşam haberlerinde kimin ellerinde kelepçelerle götürüldüğü önemli değil ; Çin'de bir şey almak veya satmak isteyen herkes bilir ki, sahte mallara olan ulusal tiryakilik çok zor değişir. Ve sonuçta, hiç kimse Çin hükümetinin sıkı tedbirler alma konusunda başarılı olacağını beklememektedir. Taklitçilere karşı uygulanana en bilinen cezalandırma , ellerindeki ürün stoğunu kamulaştırmaktır.

Hepsi bu. Chow diyor ki , taklitçilik iş yaratır ve tüm yerel ekonomileri destekler. Ülke genelindeki, bazılarında tek bir yerdeki satıcı sayısının binleri geçtiği, büyük pazarlar çoğunlukla düzenleyici ve yatırımcı olarak, bir yandan lisans ücretleri toplarken diğer yandan kiralayarak çift taraflı rol oynayan yerel otoriteler tarafından yönetilmektedir.

Çin taklitçilik işinde elde ettiği başarının devamında artık kendi markalarını üretmekte ve hatta markalarını ihraç etmektedir. Covid-19 salgını sonrasında yaşanan ekonomik stres Çin markalarınının global pazarlardaki payını büyütmektedir. Taklit saat, kopya CD ve DVD, küçük elektronik ve tekstil ürünleri ile başlayan ihracat serüveni bugün kendi markaları ile Çin dışında üretim yapan cep telefonu markalarına dönüştü.  Dünyanın ikinci büyük nüfusuna sahip olmasının da avantajı ile her geçen gün ihraç ürünleri gamına yeni eklentiler yapılarak devam ediyor. Ve uzun bir süre daha devam edecek görünsede Çin bu yola taklit ürün üreticisi olarak başlamadı ve böyle devam etmek istemiyor.

Peki Çin'in uzun yıllara dayanan ekonomik gelişiminin gerçek hikayesi ne ?

Çin, ekonomik anlamda reform kararı alıp uygulamaya başladığında takvimler 1979 yılını gösteriyordu.  Ekonomik reformlar başlamadan önce Çin ekonomisi küresel ekonomiden izole , durgun, tamamen merkezden kontrollü ve verimsizdi.  Diğer bir deyişle içine kapanıktı.  Ekonomik reformların ve ticari serbestleşmenin başlatılmasından sonra dış ticarete ve yabancı  yatırımcıya açılan Çin, serbest piyasa ekonomisi uygulamaya başladı.  Sonuş olarak Çin ekonomisi, 2018 yılına kadar ortalamada %9,5'luk gerçek yıllık gayri safi yurtiçi hasıla (GSYİH) büyümesi ile dünyanın en hızlı büyüyen ekonomileri listesine adını büyük harflerle yazdırdı.  "Serbest pazar ekonomisinin" anlamı Çin için biraz farklı idi. Fikri ve sınai mülkiyet haklarını tanımayan Çin, ar-ge yatırımı ve marka/dizayn maliyetlerinden arınmış tamamen ucuz işçilik ve yüksek kar odaklı bir serbestlik uyguluyordu.  Çin'in hızlı büyümesinde bu serbestliğin payı küçümsenemez.

1979-2018 arasındaki hızlı büyüme süreci, Çin'in her sekiz yılda bir GSYİH'sini ikiye katlamasını sağladı.  Aynı zamanda Çin, satın alma gücü paritesine göre, dünyanın en büyük üreticisi, ticari mal tüccarı ve döviz rezervinin sahibi olan ekonomisi haline geldi.
Çin ekonomisi olgunlaştıkça büyüme hızı yavaşlama eğilimine girdi. GSYİH büyümesi 1985'de %15,2 ile zirveye ulaştıktan sonra  2018'de %6,6'ya önemli ölçüde yavaşladı. büyümenin yavaşlaması doğal bir süreç olarak gelişti ve 2024'e kadar %5,5'e düşeceğini tahmin ediliyor.  Çin artık sadece fikri mülkiyet haklarını görmezden gelmesine ve ucuz işgücüne dayalı büyüme evresinin sonuna geldiğinin farkındaydı.  Çin'in "orta gelir tuzağına" düşmemek ve büyümeyi sürdürebilmek için ekonominin yönünü değiştirmesi gerekiyordu.  2015 yılında Çin,  yeni ekonomik reformlar ve plan hazırladı.  Bu yeni ekonomik planda inovasyon birinci öncelik haline gelirken , özel tüketim ve hizmet sektörünün canlandırılmasıda hedefleniyordu. Diğer bir deyişle Çin  artık ucuz işçilik cenneti olmayacaktı. Bunun doğal sonuçlarından birisi "taklit ürünler" pazarının sonunun gelmesidir.